Monografija razmatra fenomen simfonizma u Bosni i Hercegovini kao umjetničkog pandana sveobuhvatnom razvoju bosanskohercegovačkog društva nakon Drugog svjetskog rata.

Pod krovnom odrednicom stilskog pluralizma, u više od 90 simfonijskih djela nastalih do početka 90-ih godina 20. stoljeća, bosanskohercegovački kompozitori razvili su nekoliko koncepata simfonijskog umjetničkog mišljenja koji su se oslanjali na raznovrsna materijalna uporišta, kompozicione tehnike i formalna rješenja i kao takvi egzistirali u specifičnom sociokulturnom miljeu socijalističke BiH.

U centru pažnje autorice je svakako teorijsko-analitički aspekt sagledavanja najvažnijih djela simfonijske muzike, no ujedno se ovaj problem posmatra i iz ugla značenja simfonije kao simbola zapadnoevropske umjetničke tradicije, odnosno njene historijske, socijalne i estetske pozadine.

Knjigu su predstavili docentica na Muzičkoj akademiji UNSA Naida Hukić, vanredna profesorica na Muzičkoj akademiji UNSA Fatima Hadžić i prorektorica za umjetnost, umjetničko-istraživački rad, kulturu i sport UNSA Tamara Karača Beljak.

(FENA/A. Balićevac)