Pošto snažno vjeruju da su život i smrt dio većeg duhovnog putovanja, iskopaju tijela svojih najmilijih kako bi se “družili” sa njima.

Svake godine pripadnici ovog plemena ekshumiraju svoje preminule članove familije, oblače ih u novu odjeću, daju im cigarete, a čak se i slikaju sa njima. Po njima, to je sjajan način da se sjete lijepih uspomena koje su zajedno stvorili.

Bizarna fešta se ne svodi samo na sređivanje tijela. Pripadnici plemena se pretvaraju da razgovaraju sa leševima i da ih hrane. Ritual, koji se zove Manene, predstavlja porodičnu tradiciju za Toradže jer se mrtvi tretiraju kao da su i dalje članovi porodice.

Ono što je također čudno je da porodice drže tijela svojih mrtvih rođaka u kući sedmicama, čak i mjesecima. Tokom tog perioda, oni se nikada ne tretiraju kao neko ko je umro. Umjesto toga, oni se hrane, pa čak i razgovaraju sa njima tokom porodičnih sastanaka. Sve ovo traje dok se kasnije ne održi raskošna sahrana.

Manene, što u prevodu znači “briga za pretke”, održava se krajem augusta svake godine, a ekshumirana tijela se čuvaju u formalinu.

Ceremonija traje tri dana, tokom kojih turisti iz cijelog svijeta mogu da vide leševe u modernoj odjeći. Uprkos sve većoj modernizaciji u Indoneziji, ova tradicija se održala vijekovima na Sulavesiju.

Pripadnika ovog plemena ima oko 1.100.000, od kojih 450.000 živi u oblasti Tana Toradž. Riječ Toradža dolazi od izraza na lokalnom bužinskom jeziku i znači „ljudi sa visoravni“.


(Admir O.)