Bizarna situacija u koju su je dovele, navodno, samo  susjedne zemlje Ujedinjeni  Arapski Emirati, Saudijska Arabija, Bahrein,  kojima se pridružio i Egipat,  jedinstvena je pojava u međunarodnim odnosima. 

Kao što je poznato, od strane pomenutih zemalja, Kataru su uvedne  sankcije i blokada,   prevashodno na privrednom - ekonomskom planu. Razlozi za ovakve poteze, koje te zemlje  navode, svode se na jedan osnovni, a to je  da Katar  treba prikinuti navodno pomaganje i sve navodne veze sa Muslimanskom braćom i drugim grupama, uključujući Hezbolah, Al- Kaidu i ISIL. 

Ova novonastala , neoubičajena,  kriza u Zaljevu poznatom kao potencijalno najzapaljivijem području  u svijetu, ostavlja u nedoumici i najbolje poznavaoce političkih i  vojnih situacija  u svijetu. Ako se zna da tome nije  prethodilo ubrzano pogoršanje odnosa tih zemalja sa Katarom, nisu se čule teške riječi,  retorika koja obično dovodi do usijanja odnose među zemljama, nedoumica je tim veća. 

Prethodno se nije očitovala nekim stavom ili upozorenjem Kataru  ni Arapska liga (sastavljena od država članica u kojima su Arapi domicilno stanovništvo). Odmah po natanku krize, nisu se očitovale ni  UN niti Vijeće sigurnosti.  Dodatnu neizvjesnost oko novonastale stanja  u Zaljevu izaziva izostanak  jasnih reagovanja i očitovanja vodećih sila u svijetu. Napomenimo da se Kataru nalazi najveća američka vojna baza na Bliskom istoku. Izostanak tih reakcija kao da je dao krila zemljama koje su uvele blokadu  Kataru i one mu, prije nekoliko dana,  upućuju svjevrstan ultimatum sastavljen od 13 zahtjeva.  Još jedan presedan u međunarodnim odnosima.

Zanimljivo je istaknuti  da je na krizu promptno reagirala Turska ne priznajući samoproglašene sankcije Kataru. Važna članica NATO pakta i saveznica Amerike, Turska takođe ima svoju vojnu bazu u Kataru.  A  na navodni jedan od 13 zahtjeva da prisustvo turskih vojnika u turskoj vojnoj bazi u Kataru treba okončati, prema dostupnim izvorima Turska je odgovorila da je to mješanje u odnose između Katara i Turske. Turska, respektabilna vojna sila,  odmah je reagirala na krizu i počela slati cargo avione sa hranom i potrepštinama za građane Katara.  

Zabrana letova katarskim avionima kroz zračne koridore  zemalja koje su nametnule sankcije, ostavlja pitanje  budućeg ponašanja Egipta kroz čiji teritorij prolazi  Suecki kanal, jedan od dva najvažnija međunarodna plovna puta u svijetu.  

Radi boljeg razumijevanja novonastale krize, nije zgoreg osvrnuti se na neke činjenice o  Kataru. Činjenice  nepoznate običnom čovjeku koji živi ubrzanim  tempom savremenog života.   

Bivši britanski protektorat,  Katar je već više godina na čelu liste najbogatijih zemalja svijeta sa brutto nacionalnim dohotkom koji  odavno prebacuje granicu snova od 100 000 $ po stanovniku. Katar je država čije je autohtono stanovništvo od cca 300 000 u manjini u odnosu na doseljenike kojih je cca 1,5 milion i koji su došli u ovaj ekonomski raj. Zemlja Katar budno bdije  i  štiti  svoju smobitnost i autohtonost.  Vlasti Katara  ne dodjeljuju  niti prodaju  svoje državljanstvo strancima  bez obzira ko su,  ma kako bogati bili  i ma  koliko dugo u Kataru privređivali  i živjeli.  U Kataru stranac  ne može kupiti nekretninu i uknjižiti je kao svoju.  Stranci mogu „kupiti“ nekretninu samo  na vještačkim ostrvima i to pod posebnim uvjetima jednog  oblika koncesije.  Zemlja – emirat  Katar  svojim državljanima omogućava potpuno besplatno vrhunsko zdravstveno osiguranje,  vrhunsko besplatno školovanje do najvišeg nivoa obrazovanja, socijalnu zbrintost stanovnika koja se dodatno nagrađuje povratom 50% uloženog novca svojim građanima koji izgrade kuće. Država je to u kojoj se ne plaća porez. Katar  važi za jednu od najsigurnijih  država svijeta. Kriminal je skoro nepoznat.  Ima  još mnogo toga za nabrajati što ide u korist državljanima i stanovnicima ove relativno male zemlje Zaljeva površine cca 11000 km2.  

Katar je zemlja ogromnih rezervi  nafte i zemnog plina,  prva po izvozu ukapljenog  plina – najtraženijeg energetskog resursa u svijetu. Zemlja koja ostvaruje najbrži privredni rast  iako joj nedostaju mnogi resursi koje ostale zemlje imaju u izobilju.  Izuzetno topla klima, nedovoljni resursi prirodnih izvora vode,  nedostatak  otvorenih poljoprivrednih površina,  ovisnost o uvozu hrane, sve to  nije prepreka ubrzanom napretku ove zemlje koja je daleko odmakla mnogima koji stoljećima imaju niz pogodnosti  za napredak.  Skoro da se može reći da je Katar, u odnosu na mnoge druge zemlje svijeta, davno zakoračio u 22. stoljeće.            
                          
Katar  je u novije doba izazvao pravi zemljotres na  medijskom  tržištu planete.  U Dohi, glavnom gradu Katara, 1996. god startala je  AlJezeera, najveća arapska TV kuća koja je brzo  razvila mrežu svojih centara i dopisništva po cijelom svijetu. Svojim djelovanjem ubrzo postaje glavna protuteža CNN-u i drugim velikim tv mrežama u svijetu.  Respektabilan broj uglednih novinara i medijskih poslenika koji su joj pristupili, ubrzo su AlJezeeri  pribavili  ugled TV kuće kojoj  nije profit i zarada od reklama jedini cilj poslovanja.  Plaćali su visoku cijenu u ostvarivanju načela objektivnosti i kritikovanja vlasti u raznim državama, tako  što su novinari i reporteri  Aljezeere bili  hapšeni i osuđivani.  Sjetimo se  arapskog proljeća i konfuzne situacije u Egiptu koji je bio na ivici totalnog građanskog rata i  kolapsa. Izvještaji reportera AlJezeere koji su omogućavali  da se čuju stavovi više strana, stavovi običnih građana  npr, umnogome su promjenile šablonsku sliku koja je bila ranije stvorena kod TV auditorija u svijetu.  Izvještavanja i prilozi  iz  Libije, sa Palestinskih teritorija, iz Sirije, izbjeglička kriza... AlJezeere je dala priliku gledaocima  da i iz drugog ugla vide žarišta u svijetu.                                                                                                                                                                         
Ova tv kuća se profilirala i kao ugledna  tv kuća koja kroz emisije dokumentarnog karaktera, osvjetljava istorijska i kulturna nasljeđa mnogih zemalja svijeta.  Posebno bliskoistočnih i dalekoistočnih zemalja o kojima smo do sada, uglavnom na jednostran i uprošten način gledali.  Znakovito je napomenuti, da je uz  zahtjev za gašenjem  AlJezeere,  zatraženo gašenje i drugih katarskih medija. To su Midlle East Eye, Rassd, Al Araby Al Jadeed, Araby21.          
          
I sada, kada se iščitava 13 zahtjeva Kataru koje su navele ove četiri zemlje i dale rok od  deset  dana da im se udovolji, nameće se pitanje da li je to sraz u međunarodnim odnosima? Gore od toga je ako  progresivni svijet ostane ravnodušan na očiti atak na ljudska prava i slobode i prava ljudi  na istinu. Šta bi bilo, kada bi se kojim slučajem, dogodilo da neke evropske zemlje zahtijevaju gašenje medija u svom susjedstvu , npr. uglednog BBC-ja, ARD-a, ....Ili da, neka evropska zemlja zatraži gašenje nekih medija na drugim kontinentima. To je naprosto nezamislivo i nije moguće. A zašto je onda moguće na Bliskom istoku ? Da li se to pokušava uvesti „kontrolirana medijska istina“  susjedu čija je zemlja mala površinom a velika sa svojim bogatstvom i uticajem. Bez obzira na sve, treba dati podršku i solidarnost  onim uposlenicima Aljezeere i drugih medija koji su časno i profesionalno radili svoj posao do sada.      
     
U protivnom, može se desiti ono što je već davno postalo načelo: u pripremi rata kao i u ratu – prvo strada istina.  A prava istina nikada ne pogoduje onima koji proizvode krize.  
                             
Brian  B.  Lewin