U akciji „Blok“ u novembru 2016. godine uhapšeno je šest osoba među kojima su najzvučnija imena Esed Radeljaš i Damir Hadžić, bivši načelnik opštine Novi Grad. Danas su svi na slobodi osim Radeljaša. Njegov pritvor trajat će sve do nove odluke Kantonalnog suda u Sarajevu gdje je već pola godine u toku sudski proces. 

Uvijek se u ovom slučaju zadržavanja kao motiv Suda govori o opasnosti od ponavljanja djela i uticaja na svjedoke.  Međutim, Radeljaš je u izuzetno teškom zdrastvenom stanju i iz bolnice ga dovode na suđenje.

Radeljaš je obavljao niz funkcija kako u Kantonu Sarajevo tako i u BPK. Optužen je za krivična djela ovjeravanja neistinitog sadržaja, podstrekavanja na zloupotrebu položaja, davanje dara i drugih oblika koristi te pranje novca. Počinjenjem ovih krivičnih djela Radeljaš je sebi ali i drugima pribavio protivpravnu imovinsku korist od oko milion KM. Njegovi saučesnici su kratko vrijeme bili u pritvoru, ali su pušteni da se brane sa slobode.

Treba napomenuti da su veće ribe od Radeljaša na slobodi i da su čvrsto medijski zaštićene. Dragan Čović, braća Lijanovići, Kemal Čaušević, Nedžad Branković su se branili i brane sa slobode.

U istom procesu sa Radeljašem bi se morao vidjeti približan tretman i prema drugim optuženim. Naime, previše je državnih službenika u ovoj pljački državnog novca da bi se njihova krivica podvela pod običan nesavjestan rad u službi.

Ako se Radeljaš drži u zatvoru punu godinu zbog mogućeg utjecaja na svjedoke, šta je sa ostalim optuženim, bez čije nesposredne asistencije prvooptuženi ne bi mogao ništa uraditi? Činjenica je da se on tereti za pranje para, davanje dara i drugih oblika koristi, govori i o podijeljenoj krivici unutar istog krivičnog djela. Ostavljanje svih drugih optuženih na slobodi djeluje i kao prejudiciranje postupka i njihovo djelimično aboliranje za navedena krivična djela. U normalnim državama krivica državnih službenika bi bila daleko veća od krivnje nekog običnog građanina ma koliko „raspoloženog“ za kriminalna djela. Državni službenici su tu da zaštite zakon i imovinu. Upravo zato pravosudni organi moraju imati u najmanju ruku ravnopravan tretman optuženih.      

Bez aktivnog učešća tih državnih službenika u kriminalnim rabotama Radeljaš bi bio samo “građanska” pojava koja po sarajevskoj opštini Novi Grad priča viceve o krađi i preprodaji državnih nekretnina i državnog zemljišta. Radi se o lančanom kriminalu pa je i odgovornost državnih službenika apsolutna, premda je u zatvoru evo punu godinu samo Radeljaš.

I u ovom slučaju su rangirani krivci i pravda je sa evidentnom političkom pozadinom. Već šest mjeseci od hapšenja Radeljaša vodi se sudski proces. Istraga je davno završena, svjedoci su rekli svoje. Ovim godinu dugim pritvorom Radeljašu, odaslana je poruka o koncentraciji krivice na jednoj, te o zavidnim količinama nevinosti na drugoj strani. Mnogi se danas pitaju: Šta ako Radeljaš progovori.


(Patria)