Prema navodima njemačkih medija, osuđeni je već bio poznat tamošnjim policijskim i finansijskim organima kao povratnik u izvršenju krivičnih djela – iza sebe ima čak 33 presuđena slučaja utaje. Međutim, tokom istrage bio je nedostupan pravosuđu jer je pobjegao iz Njemačke, pokušavajući tako izbjeći krivični progon.

Ipak, Jedinica za finansijsku kontrolu rada na crno Glavne carinske ispostave u Magdeburgu sprovela je iscrpnu istragu kojom je otkriven obim ilegalnih aktivnosti. Utvrđeno je da je preduzetnik između marta 2017. i januara 2020. godine upravljao građevinskom firmom u kojoj su radnici radili bez prijave na socijalno osiguranje. Plata im je isplaćivana „na ruke“, mimo svih zakonskih procedura.

U tom periodu isplaćeno je ukupno neprijavljenih bruto zarada u vrijednosti od 1,12 miliona eura, čime su izbjegnute obaveze plaćanja doprinosa u iznosu od čak 405.000 eura. Iako se formalno nije vodio kao vlasnik firme – na papiru je to bio njegov brat – osuđeni je imao sva upravljačka ovlaštenja i faktički je vodio čitavo poslovanje.

Pokušaj bijega od pravde nije mu uspio. Nakon što se neko vrijeme skrivao van Njemačke, lociran je i uhapšen u Crnoj Gori, gdje je proveo oko tri mjeseca u ekstradicionom pritvoru, nakon čega je izručen njemačkim vlastima.

Zanimljivo je i to da osim državljanstva BiH, osuđeni posjeduje i državljanstvo Srbije, što je dodatno zakomplikovalo njegov pravni status i omogućilo mu privremeni bijeg.

Presuda Regionalnog suda u Haleu dolazi kao jasna poruka svim onima koji misle da mogu izbjeći odgovornost za finansijske prevare i eksploataciju radnika. Njemački organi su još jednom pokazali odlučnost u borbi protiv rada na crno i utaje doprinosa, dok ovaj slučaj otvara i dodatna pitanja o nadzoru i saradnji pravosudnih institucija u regiji Balkana.