Osim je preminuo 1. maja 2022. godine u austrijskom Grazu, gdje je proveo posljednje godine života.

Rođen je 6. maja 1941. godine u Sarajevu, u blizini stadiona Grbavica, gdje je i započeo svoju bogatu fudbalsku karijeru. U Željezničaru je proveo 11 sezona, odigravši 250 utakmica i postigavši 75 golova.

Nakon toga karijeru je nastavio u inostranstvu – kratko u nizozemskom Zwolleu, a zatim u Francuskoj, gdje je nosio dresove Strasbourga, Sedana i Valenciennesa. Za reprezentaciju Jugoslavije upisao je 16 nastupa.

Trenersku karijeru započeo je 1978. godine upravo u Željezničaru, gdje je ostao do 1986. godine. Tokom tog perioda ostvario je historijski uspjeh, odvevši klub do polufinala Kupa UEFA 1985. godine. Potom je preuzeo selektorsku funkciju u reprezentaciji Jugoslavije, s kojom je ostao do 1992. godine, kada je podnio ostavku kao čin protesta zbog rata u Bosni i Hercegovini.

U sezoni 1991/1992 je vodio beogradski Partizan, nakon čega je prešao u grčki Panathinaikos. Najduže se zadržao u austrijskom Sturmu, od 1994. do 2002. godine, koji je pod njegovim vodstvom postao jedan od najvećih klubova u zemlji. Trenerski put ga je odveo i u Japan, gdje je vodio JEF United, a zatim i reprezentaciju Japana. Dana 16. novembra 2007. godine doživio je moždani udar, nakon kojeg je završio trenersku karijeru.

Iako više nije aktivno trenirao, 2011. godine pozvali su ga FIFA i Nogometni/Fudbalski savez Bosne i Hercegovine da stane na čelo Komiteta za normalizaciju i pomogne u stabilizaciji bh. fudbala.

Ivica Osim je sahranjen 14. maja 2022. godine u Aleji velikana na groblju Bare u Sarajevu, uz prisustvo hiljada ljudi koji su mu došli odati počast. Danas ulica u kojoj se nalazi stadion Grbavica nosi ime po njemu – Bulevar Ivice Osima.

Plavi sa Grbavice se i danas s ponosom sjećaju svog Švabe, velikana koji je ostavio neizbrisiv trag, ne samo kao sportista, već i kao čovjek izuzetne mudrosti, skromnosti i karaktera.