Bio je jedan od najpoznatijih šefova Uprave kriminalističke policije MUP, u naročito turbulentim godinama borbe protiv organizovanog kriminala, kasnih devedesetih, ranih dvehiljaditih i u periodu nakon ubistva premijera Srbije Zorana Đinđića.

Karijeru je započeo još 70-ih godina prošlog vijeka, a kroz posao se uglavnom bavio istraživanjem najtežih krivičnih djela, poput trgovine narkoticima.

Najvažniji period Novakovićeve karijere sigurno je vezan za period nakon 12. marta 2003. godine, kada je bio jedan od ključnih ljudi koji su rukovodili akcijom “Sablja”. Između ostalih, on je bio inspektor koji je priveo i ispitivao Zvezdana Jovanovića, neposrednog izvršioca ubistva Zorana Đinđića.

U obračunu sa grupom koja je usmrtila Đinđića naročito mu je pomagalo to što je i u godinama prije atentata istraživao nepočinstva Zemunskog klana. Hapšenja koja su Novaković i njegov tim izveli dovela su do osuđujućih presuda u brojnim predmetima organizovanog kriminala, rezultujući decenijskim robijama za počiniocima.

Odlikovan je ordenom za hrabrost. Penzionisao se 2006. godine, i do smrti je živio skromno, u jednom naselju na rubu Beograda.